ҡара табы

См. также в других словарях:

• табы — 1 (Жамб., Шу) сыз, ызғар. Зынданның т а б ы ұрып чыққан (Жамб., Шу) 2 (Жамб., Жуа.; Қарақ., Қоң.) жайы, күйі, көңілі. Оның т а б ы жақсы емес, т а б ы қашып отыр. Бүркіттің т а б ы жоқ, т а б ы келіспейді (Жамб., Жуа.). Оның т а б ы, өңі… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• Ведалар — (санскр. veda веда білім) – үнді әдебиетінің б.з.д. 1 мыңжылдықтың 2 жартысының аяғы – бірінші жартысында жазылған ең көне діни және философиялық ескерткіштері,мұралары. Ведалар әнұрандар мен құрбандық шалу формулаларынан, теологиялық (діни)… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• кепше — (Түрікм.: Таш., Мары; Қарақ.) лай алып беріп тұратын кішкене жеңіл күрек. К е п ш е н і табың! (Түрікм., Мары). Белді кейде к е п ш е деп те атай береміз (Түрікм., Таш.). [Түрікменше кепже (Туркм. рус. сл.); қарақ. кепше (Карак. рус. сл., 1958)] …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• Даосизм — (қыт. taoism[e]) – қытай философиясы мен дәстүрлі діндегі негізгі бағыттардың бірі. Оның негізін қалаушы Лао цзы ( Кәрі дана , Кәрі ұстаз ) болып есептелінеді. Б.з.д. ІІ І ғғ. шығармаларда бұл философиялық ағым «дао және дэ мектебі» (даодэ цзя) …   Философиялық терминдердің сөздігі

• жөйіт — зат. көне. Еврей (яхуди). Мұнымен тұра тұрсын екі бала, Хабарын ж ө й т т е қалған ғаріп ана. Ғазаппен залым ж ө й т т е қалған еді Япырымау не болды екен сол бейшара (Бабалар., 1, 154). Қасындағысының аты – Яков, тоғызда, қолағаштай мұрнына… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тіленіс — зат. Тілену ісі; тілемсектік, сұраншақтық. Тойған адамдай, ашқарақ т і л е н і с т і ң табы білінбейді (Қ.Қазиев, Үркер, 42) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі